In haar eerste productie voor Scapino als artistiek directeur onderzoekt Nanine Linning het verlangen naar onsterfelijkheid: van de occulte praktijken van alchemisten tot experimenten van biohackers.
De dansers zijn hoofdrolspelers in de zoektocht naar het ene elixer dat ons onkwetsbaar maakt en in staat stelt te ontsnappen aan onze aardse beperkingen.
Anima Obscura is een weelderig totaalkunstwerk waarin choreografie, videoperformance, animatie, hologrammen, kostuumontwerp en livemuziek samensmelten. De digitale technologieën dagen de expressieve mogelijkheden van de dans uit en creëren samen een vernieuwende, sensuele theaterervaring.
In de voorstelling klinkt Ein Deutsches Requiem van Johannes Brahms, versneden met Ein Schemen van Yannis Kyriakides - een hedendaagse ‘re-composition’ voor koor, harp en elektronica. De muziek wordt live uitgevoerd door het Rotterdams Philharmonisch Orkest, Laurens Symfonisch (koor) en harpist Remy van Kesteren.
Seizoen ‘24/’25 is Anima Obscura exclusief te zien in Nieuwe Luxor Theater in het kader van O. festival for Opera. Music. Theatre.
De pers over Anima Obscura
-
Volkskrant
‘’Je verveelt je geen minuut bij de grootschalige, overrompelende dansopera Anima obscura’’ -
NRC
''Nanine Linning, de nieuwe artistiek leider van Scapino Ballet Rotterdam, trekt in ‘Anima Obscura’ alle registers open.'' -
Michael Hasted
ArtsTalk Magazine
"Anima Obscura is een van de grootste en meest ambitieuze stukken die ik van Scapino heb gezien en de nieuwe directeur heeft haar plannen voor een veelbelovende toekomst uiteengezet." -
De Ochtend op NPO Klassiek
“Het grootste totaalspektakel dat ik in de afgelopen maanden heb gezien. Honderd minuten, maar ik heb me niet één minuut verveeld.” -
Theater Paradijs
''De debuutvoorstelling van Nanine Linning prikkelt je fantasie, al je zintuigen en je emoties, in een poëtische zoektocht naar het verlangen naar onsterfelijkheid.'' -
Theaterkrant
''Anima Obscura is een apocalyptisch gesamtkunstwerk, een poëtisch universum waarin je mag verdwalen.'' -
Vandaag en Morgen
''Fascinerende thematiek, waar Anima Obscura een prachtig, in episoden gedanst narratief van maakt, dat – zoals een goed ‘totaalkunstwerk’ betaamt – telkens een aspect van het geheel en van de voortreffelijke vertolkers openbaart.'' -
Die Glocke ★ ★ ★ ★ ★
“Set in motion and accompanied by music and dance, a total work of art has emerged that evokes strong emotions which captivated the audience mercilessly.” -
Westfalen Blatt
“Anima Obscura” is a fantastic and beautiful, but also disturbing piece, which continues to captivate you with steady tension. But also with the perfect interaction of dance and video animation, music and light as well as stage design and costumes.”
Credits
Concept, regie en choreografie
Nanine Linning
Video scenografie
Claudia Rohrmoser
Muziek
Johannes Brahms „Ein Deutsches Requiem”
Yannis Kyriakides „Ein Schemen”
Live uitvoering
Rotterdams Philharmonisch Orkest, Laurens Symfonisch, sopraan Aphrodite Patoulidou, bariton James Atkinson en harpist Remy van Kesteren
Dirigent
Giuseppe Mengoli
Kostuums
Irina Shaposhnikova
Lichtontwerp
Thomas C. Hase, Charlie Raschke (assistent)
Podiumontwerp
Nanine Linning, Christa Beland
Dramaturgie
Peggy Olislaegers
Assistent choreografie
Kyle Patrick
Muzikaal adviseur
Tido Visser
Filosoof
Jappe Groenendijk

Regisseur en choreograaf Nanine Linning

Nanine Linning heeft de afgelopen twintig jaar internationale bekendheid gekregen met haar grote multidisciplinaire producties waarbij dans en opera, design, fashion en beeldende kunst samenkomen.
Met haar sterke beeldtaal en explosieve dans bereikt zij een breed publiek, dat haar ook in Nederland trouw volgt. Voorstellingen als Bacon, Requiem en Zero werden internationaal gelauwerd. Nanine Linning werkt nauw samen met diverse internationaal bekende kunstenaars zoals Teodor Currentzis, Alexandros Tsolakis, Yuima Nakazato, Alexey Retinsky en Studio Drift. Haar samenwerkingen met Iris van Herpen en Bart Hess leidden tot exposities in verschillende musea.
Ein Deutsches Requiem
Brahms’ requiem is geen dodenmis die de gestorvene vergezelt onderweg naar het hiernamaals, maar muziek die troost biedt aan de nabestaanden. Muziek voor de levenden dus, met een grote melodische rijkdom en emotionele intensiteit. Yannis Kyriakides noemt zijn recompositie ‘een droomlandschap met flarden van Brahms die op een wanordelijke manier opduiken en verdwijnen’.
In de voorstelling staat de muziek van Brahms voor het aardse leven; Kyriakides’ elektronische klankwereld is als een echo die toegang biedt tot een andere tijdsdimensie en parallelle werkelijkheid op het toneel – deze muziek maakt het gebruik van flashbacks en flashforwards mogelijk, die vergezeld gaan van een ander danstaal.