Marco Goecke

Marco Goecke is in de internationale danswereld ongetwijfeld een van de meest geprezen choreografen van dit moment. Zijn choreografieën zijn sensationeel eigenzinnig en vernieuwend. In een duistere sfeer, vol van suggestie en magie, raakt hij met absurdistische – en nooit eerder vertoonde dans – de toeschouwer diep van binnen.

De uit Wuppertal afkomstige en aan het Haags Conservatorium opgeleide jonge Duitse choreograaf Marco Goecke was huischoreograaf van Scapino Ballet Rotterdam tussen 2005 en 2011. Zijn eerste, spraakmakende choreografie als huischoreograaf voor Scapino, Der Rest ist Schweigen (2005) werd als één van de hoogtepunten uit het seizoen 2005/2006 geselecteerd voor de Nederlandse Dansdagen.

Scapino presenteerde van Marco Goecke: Äffi en Ring them bells (2006 en 2007), de Nederlandse première van Beautiful Freak (2007) in Heartland, in Waveland (2007) de wereldpremière van Bravo Charlie en in 4x20 Colourproof (2008) de Nederlandse première van Blushing. In december 2008 de Nederlandse première van De Notenkraker. In  2009 maakte Supernova onderdeel uit van het programma 4x20 Storyproof en in 2010 was Pierrot Lunaire te zien in het programma Reischl & Goecke, choreografen. In 2010 ging Suite, Suite, Suite in premiere bij Scapino. In 2011 creëerde Goecke samen met Ed Wubbe het avondvullende Songs for Drella.

De internationale pers riep Marco Goecke in 2006 uit tot hét nieuwe grote choreografische talent (Ballett/Tanz). In december 2006 won Goecke in Monaco de Nijinsky Award voor meest belovende en opvallende choreograaf in het internationale dansveld. In 2007 werd hij genomineerd voor de Deutsche Theaterpreis 2007.