Met een verwijzing naar het toneelstuk De Drie Zusters van Anton Tsjechov laat choreograaf Ed Wubbe drie vrouwen zien die uit hun isolement willen breken.
De innerlijke strijd tussen verlangen en onmacht geven Sister fury een onderhuidse geladenheid. Onderlinge irritaties worden zichtbaar in de afwisseling van tederheid en afwijzing. Ondanks de onrust, versterkt door de komst van twee mannelijke bedienden, voeren liefde en troost de boventoon en blijft de zusters niets anders dan berusting in dit gedeelde lijden.
Sister fury is een gestileerde en indringende dansschets over verlangen en lotsverbondenheid. Wubbe heeft zijn dansstuk gezet op vioolsolo's van Bach en Von Biber en maakt na lange tijd weer eens gebruik van hét klassieke dansinstrument bij uitstek: spitzen.