De setting in Paramount is die van een groep Westerse emigranten die, ver van huis, vasthoudt aan haar eigen gewoonten. Uit een mengsel van weemoed, gemakzucht, desinteresse en angst voor het onbekende ontstaat een eigenaardige subcultuur. De plek waar alles samenkomt is, de club, de sociëteit, waar in een voortdurende reeks van ontmoetingen het gevoel van vervreemding en ontheemding tot diep in de nacht wordt gecultiveerd.
Wubbe baseert Paramount op sfeertekeningen en filmbeelden uit het Hollywood van de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw. Films over westerlingen in veelal gekoloniseerde landen in Afrika of het verre Oosten. Films met dramatische zwart-wit belichting, mysterieus en met zwaar aangezette orkestrale muziek. Films met sterren als Ingrid Bergman en Humprey Bogart. Films zoals Casablanca.
Speciaal voor Paramount liet Ed Wubbe een internationaal muziekensemble samenstellen dat traditionele muziek afwisselt met verwijzingen naar jazz en Westerse (film)muziek. Het orkest begeleidt niet alleen maar is prominent aanwezig op het toneel. Het ensemble met musici afkomstig uit Nederland, Iran, Armenië, Zwitserland en Marokko bestaat uit: Jeffrey Bruinsma, viool en muzikale leiding; Baptist Kurvers, altviool; Afra Mussawisade, percussie; Eric Surmenian, contrabas; Nina Hitz, cello; Kamal Hors, ud (Arabische luit).
Het uitgangspunt van Paramount krijgt visueel vorm in het door Matt Vermeulen ontworpen toneelbeeld en het lichtontwerp van Pelle Herfst. Opvallend is het gebruik van contrastrijke belichting, veel schaduwen en indirect licht in een toneelomvattend decor, met verwijzingen naar Arabische/Oriëntaalse architectuur. Hierdoor smelten verschillende culturen samen in een combinatie van een internationale setting en de intimiteit van een tweede thuis, op vreemde bodem.
Het gegeven van Paramount beperkt zich niet tot de jaren veertig en vijftig of tot verre landen. Het is universeel en van alle tijden. De tijd staat stil.
Choreograaf
