In veel dansstukken van artistiek leider Ed Wubbe is de wereld zelden zo mooi als hij er uit ziet.
Met zijn klassieke lyrische danstaal strooit hij de toeschouwer aanvankelijk zand in de ogen. Maar gaandeweg verschijnen er rimpels in het gladde oppervlak en zorgt hij met vlijmscherpe bewegingen voor onrust en spanning. In zijn nieuwe stuk zet hij de intimiderende grootsheid van Bach's Johannes Passion tegenover de nietigheid van de mens. Op een felgroene grasmat gaan zeven mannelijke dansers de strijd aan met de intimiderende muziek. De grasmat levert een prachtig beeld op en benadrukt de aardsheid tegenover de hemelse muziek van Bach.
In The Green gebruik ik de muziek om de kwetsbaarheid en de nietigheid van de mens tegenover de grootsheid van de macht aan te tonen.
Choreograaf
